galizia ecosocialista

Xoán Hermida Adolfo Domínguez pasou en dúas décadas de modisto “progre” a empresario “neocon”. En realidade esta conversión no nos debería de estrañar, pois como xa dicía o chanceler Kissinger “quen aos 20 anos non é comunista non ten corazón e quen o sigue sendo aos 40 non ten cerebro”. O máis chamativo deste apóstolo de AlGore é o fácil con que equilibra, grazas a súa cultura taoísta, o Yin e o Yan, o ben e o mal. A súa defensa da natureza e a súa loita contra o cambio climático non entra en contradición con dirixir unha empresa cuxos produtos manufacturados ao longo do planeta necesitan percorrer miles de quilómetros antes de chegar aos nosos fogares. Tampouco lle xenera contradición ser un defensor del libre mercado e ter a maior parte da súa produción nun país onde o mercado “libre” esta tutelado polas autoridades. Ah!, bo … en realidade como en todo o planeta global. O mais chamativo é a nova volta de rosca que lle acaba de dar ao seu programa en defensa dos dereitos dos traba...

Xoán Hermida A Rolda da Rebeldía celebrou este sábado 30 de xaneiro, coincido co natalicio de Castelao, o seu encontro onde máis de 200 persoas, membros da esquerda social e institucional, tivemos a ocasión de expoñer propostas, intercambiar ideas e mesmo polemizar sobre a situación pasada, presente e futura da esquerda galega. Sen dubida a iniciativa, que entronca coa filosofía da dinámica altermundista, é máis que necesaria e para Encontro Irmandiño, convocante da mesma, non caben máis que parabéns por unha iniciativa destas características que demostra ausencia de sectarismo e convicción nas súas ideas por parte de quen a convoca. As catro xeiras nos que se levou adiante o encontro foron degrañando ideas sobre a necesidade da vertebración política e institucional da esquerda ( a primeira ), sobre a reconstrucción de novas pontes entre a esquerda social e institucional ( a segunda ) ou sobre o replantexamento das formas de actuar para crear masas críticas ( a terceira ). A cuarta xei...

Xóan Hermida “Non se pode ser á vez Lenin e Castelao” A iniciativa coñecida coma Rolda de rebeldía é máis que apropiada nos tempos que corren, aínda que tamén, e sería desexable equivocarse, os seus froitos van ser escasos por varios motivos: - A falla de compromiso das forzas políticas (partidarias), un posible obxectivo da rolda. Unhas, porque a iniciativa non é deles, e unha parte do propio Encontro Irmandiño porque mira con recelo toda iniciativa que poña en entredito o seu actual “status quo”. - A falla de vertebración social galega organizada e con influencia social e incidencia institucional que podería demandar algún paso neste sentido. - Os recelos que unha iniciativa que xurda dunha estrutura partidaria pode xerar nun movemento social escaldado da instrumentalización, a maiores cando EI volve participar do estabilisment do BNG. En todo caso, como son un optimista no senso gramsciano do termo, vou tentar achegar algunhas reflexións a esta Rolda de rebeldía xa que é o máis int...

Xóan Hermida A Carme e Lidia, exemplos de compromiso Metidos unha vez máis en mobilizacións agrarias –e xa levamos así varios anos–, acordeime dun brillante artigo do semiólogo italiano Umberto Eco titulado “Ao diaño a clase obreira”. O artigo en cuestión comezaba: “Como se lle pode pedir que se recoñezca como clase, con problemas comúns, a quen, se é que aínda traballa, o fai cada vez menos xunto con outros, durante períodos cada vez máis curtos e ve o traballo non xa como algo que se respecta senón que se soporta?”. Rotundo e claro. Desde que Karl Marx e Friedrich Engels sentenciaran no seu manifesto que “os proletarios non teñen nada que perder (na revolución) agás as súas cadeas” levan mudado moitas cousas. A nova clase obreira de inicios do século XXI, complexa, plural e máis diversa ca a de hai 150 anos, ten que perder moitas cousas materiais: a casa (aínda que con carga a unha hipoteca ), o coche... e sobre todo unhas condicións materiais de vida que na medida en que as esta...

Xesús Alvaro Arceo Nos últimos tempos a palabra Austeridade, ata o de agora en desuso, repítese nos discursos políticos ata a saciedade. Comezou a ser usada reiteradamente por Feijoo en contraposición ao que el dicía que era a acción política do goberno bipartito. Tanto éxito tivo que agora tamén empeza a ser usada polo Goberno de ZP, que por un lado afirma sen rubor que a I+D nos sacará da crise e polo outro recórtalle un 15% aos orzamentos do 2010 para o Ministerio de Ciencia e Innovación. O discurso da austeridade empezou, se recordan, un pouco antes da campaña das eleccións galegas. Daquela falouse moito de coches, de mobiliario,... nun discurso que nunca se vira en Galicia. O curioso desa campaña é que o Bipartito renunciou a defenderse: case nin recordou que os gobernos Fraga non compraron un senón dous coches blindados. O Bipartito tampouco quixo acordarse de que a casa de Monte Pío, onde o PP se mostraba escandalizado pola instalación duns cristais, custounos aos contribuíntes ...

Esther Vivas O actual modelo de produción agrícola e gandeiro industrial contribúe a afondar na crise ecolóxica global cun impacto directo na xeración de cambio climático. Aínda que a primeira vista non o pareza, a agroindustria é unha das principais fontes de emisión de gases de efecto invernadoiro. Así o puxo de relevo a campaña “Non te comas o mundo”, no marco das mobilizacións destes días con motivo da reunión das Nacións Unidas en Barcelona sobre a mudanza climática, previa ao crucial cume de Copenhague (COP15) en decembro onde debe aprobarse un novo tratado que substitúa ao de Kyoto. Segundo a campaña, entre un 44 e un 57% das emisións de gases de efecto invernadoiro son provocadas polo actual modelo de produción, distribución e consumo de alimentos. Unha cifra resultado de sumar as emisións das actividades estrictamente agrícolas (11-15%), da deforestación (15-18%), do procesamento, transporte e refrixeración dos alimentos (15-20%) e dos residuos orgánicos (3-4%). E é que non po...